ضوابط مبحث دهم مقررات ملی ساختمان
مبحث دهم
الزامات فنی در خصوص تهیه و نصب ورق عرشه فولادی
1- حداقل ارتفاع گام ورق از 75 میلیمتر بزرگتر باشد .
2- حمل و نصب ورققهای عرشه باید به گونه ای باشد که در حین حمل آسیبی به ورقها وارد نگردد .
3- حداقل عرض نشیمن ورقهای عرشه روی تیرهای اصلی و تیرهای لبه برابر با نصف بال تیرآهن است ، به هر حال این مقدار نباید کمتر از 50 میلیمتر باشد .
4- وصله ورقهای عرشه صرفاً بر روی تیرهای اصلی مجاز بوده و در این حالت می بایست دو عرشه وصله شونده به طولی حداقل براب 50 میلیمتر بر روی تیر اصلی با یکدیگر همپوشانی داشته باشند .
5- از اجرای ورقهای عرشه فولادی که دچار تغییر شکلهای ماندگار گردیده اند خودداری شود .
6- پس از پخش عرشه های فولادی بر روی اسکلت سازه و قبل از اجرای گلمیخ ، عرشه های فولادی باید به نحو مناسبی با پرچ و یا خال جوش به تیرهای اصلی و فرعی مهار گردند.
7- پس از پخش ورق عرشه بر روی اسکلت از پرتاب ابزار آلات ، حرکت تجهیزات و ماشین آلات اجرایی و ... بر روی عرشه های فولادی که باعث تغییر شکلهای ماندگار می گردد خودداری شود .
8- حداقل ارتفاع گلمیخ بعد از نصب که از بالای ورق ذوزنقه ای اندازه گیری می شود نباید کمتر از 40 میلیمتر باشد .
9- ضخامت دال بتنی در بالای کنگره ورق ذوزنقه ای نباید از 50 میلیمتر کمتر باشد .
10- پوشش بتن روی گلمیخ نبید کمتر از 13 میلیمتر باشد .
11- در هنگام محاسبه مشخصات هندسی مقطع مختلط ، از بتن موجود در زیر سطح فوقانی ورق ذوزنقه ای باید صرفنظر شود .
12- فواصل گلمیخ برشگیر در امتداد تکیه گاهی نباید از 800 میلیمتر یا 8 برابر ضخامت دال هر کدام کمتر است ، تجاوز نماید .
13 - برای مقابله با بلند شدن دال ، ورق ذوزنقه ای فولادی باسد به تمام تیرهای فرعی که به صورت مقطع مختلط طراحی می شوند ، در فواصل کمتر از 400 میلیمتر مهار شوند .
این مهارها می توانند گلمیخ های برشگیر ، ترکیبی از گلمیخ ها و جوش نقطه ای و یا هر وسیله طرح شده توسط طراح باشد .
14- کنگره های ورقهای ذوزنقه ای را در روی تیر تکیه گاهی می توان به صورت طولی از هم جداکرد تا تشکیل یک ماهیچه بتنی در روی بال تیر بدهند .
